Elisabeth Adriaanse

Elisabeth Adriaanse, geboren in 1906, was een opmerkelijke juriste en een gedreven voorvechtster voor vrouwenrechten. Haar plotselinge overlijden in februari 1939 op 33-jarige leeftijd, terwijl ze op vakantie was in Zwitserland, schokte de stad Roermond en de relaties die zij had opgebouwd.

Haar overlijden, met hartfalen als oorzaak, werd door de lokale krant De Nieuwe Koerier uitvoerig belicht. De belangstelling voor haar begrafenis getuigde van de impact die ze had gehad op haar gemeenschap. Adriaanse was niet alleen een vooraanstaande advocate, maar ook een veelzijdige schrijfster en politica. Een van haar opmerkelijke bijdragen was een artikel waarin ze commentaar gaf op een nieuwe regeling binnen het binnenvaartrecht. Tevens publiceerde ze een boekje over "de nieuwe drankwet", dat zowel bij de lezer als in herdruk gewaardeerd werd. Haar scherpzinnige analyses en juridische inzichten waren van groot belang binnen het juridische veld van haar tijd. In de politiek was zij actief als lid van de Vrijzinnig Democratische Bond, een progressief liberale partij die later opging in de PvdA.

In 1935 was ze de tweede op de lijst voor de Provinciale Staten van Limburg, hoewel ze geen zetel wist te veroveren.
Tijdens een tumultueuze periode in de Europese geschiedenis, gekenmerkt door de opkomst van het fascisme, sprak zij in 1936 op de oprichtingsbijeenkomst van een genootschap dat zich inzette voor de rechtsstaat in Nederland. Haar betrokkenheid bij deze maatschappelijke kwesties toont haar grote engagement met de politieke en sociale ontwikkelingen van haar tijd. Het belangrijkste aspect van haar leven was echter haar inzet voor de vrouwenbeweging. Elisabeth was lid van de ‘Vereeniging voor vrouwenbelangen en gelijk staatsburgerschap’, waarin ze pleitte voor gelijke rechten voor vrouwen.

Haar toewijding aan deze zaak was kenmerkend voor haar karakter en levenswerk. Tot haar dood in 1939 bleef zij zich inzetten voor de verbetering van de positie van vrouwen in de maatschappij. Zeventig jaar na haar overlijden leek Elisabeth Adriaanse bijna vergeten, totdat haar nalatenschap werd geëerd met de vernoeming van een straat naar haar in Roermond. De Elisabeth Adriaansestraat symboliseert niet alleen haar levenswerk, maar ook de blijvende impact die een gedreven juriste en activiste kan hebben op haar gemeenschap en op de rechten van vrouwen in het bijzonder. Haar leven herinnert ons aan de noodzaak om door te gaan met de strijd voor gelijkheid en rechtvaardigheid.

Geschreven door: Sjra Clerkx